Τα περισσότερα ζευγάρια περνούν πολλές ήσυχες ώρες μαζί μακριά από τον θόρυβο της καθημερινής ζωής και ταξιδεύουν συχνά μόνοι τους σε ωραία μέρη. Κάθε φορά που πρέπει να καληνυχτίσουν ο ένας τον άλλο και να αποχωριστούν αισθάνονται μια ανείπωτη οδύνη αλλά σκέφτονται με ανακούφιση οτι σύντομα θα παντρευτούν και θα είναι πάντοτε μαζί. Στον μήνα του μέλιτος όλα μπορεί να είναι θαυμάσια αλλά όταν γυρίζουν από αυτόν για κάποιο λόγο το όνειρο δεν πραγματώνεται. Τις περισσότερες φορές και οι δύο σύζυγοι επιστρέφουν και ρίχνονται αμέσως στη δουλειά. Συνήθως λέμε οτι έτσι είναι τα πράγματα, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και κατηγορούμε το σύστημα ή τις κοινωνικές συνθήκες. Όμως με αυτό τον τρόπο προσπαθούμε να απαλλαγούμε από την ευθύνη μας για τις επιλογές μας. Στην πραγματικότητα κάθε ζευγάρι αποφασίζει αν θα βάλει τη μεταξύ τους σχέση πάνω απ’ όλα. Η καλλιέργεια του έρωτα στον γάμο για πολλούς είναι περιττή και μάταιη. Όλοι αυτοί αγνοούν ότι ο έρωτας είναι η προσπάθεια κι επιθυμία των συζύγων να γίνουν σάρκα μία και οτι η καλλιέργεια αυτού του έρωτα πρέπει να είναι η κύρια επιδίωξη του έγγαμου βίου.